LIEFS PAPPA

“Wat is het tijdstip van overlijden?” Dat is niet een vraag die je verwacht te horen twee uur nadat je je herstellende vader kwam bezoeken in het ziekenhuis. Tijdens een reanimatie is er hoop, tijdens een reanimatie bedenk je je wat je allemaal nog niet met iemand hebt gedaan en nog niet aan diegene hebt gevraagd, alles wat je wel gaat doen zodra diegene beter is. In een ziekenhuis worden mensen beter denk je, maar niet altijd. Als je uitgaat van herstel is het moeilijk jezelf te herstellen op het moment dat je weet dat iemand niet meer kan herstellen, diegene je niet meer kan omhelzen en je niet verder zal begeleiden in je leven. Het is over. Niks van diegene is meer over. Het enige wat er is ben jij en de herinneringen.